Abbasî halîfelerinden Me'mûn, meclisindeki âlimlerle fıkhî mes'eleleri konuşurken, amcası İbrahim bin Mehdî içeriye girdi.

Me'mûn ona:

' Amca, bu âlimlerin söyledikleri hakkında sen ne dersin? diye sordu. Amcası:

' Ey mü'minlerin emîri! Çocukluğumuzda bizi, birtakım şeylerle meşgul ettiler. İhtiyarlığımızda da biz kendimizi meşgul ettik... Böylece ilimden mahrum kaldık, dedi.

Me'mûn, bunun üzerine:

' Şimdi okumanızda ne mâni vardır? deyince, amcası:

' Bizim gibi ihtiyarlara okumak yakışır mı? diye cevap verdi.

Me'mûn:

' Evet, vallâhi ilim talebesi olarak ölmen, cehâlete kanaat ederek yaşamandan hayırlıdır, dedi.

Amcası:

' Ne zamana kadar okumak bana yakışır? diye sorunca da, halîfe Me'mûn:

' Hayat sana yakıştığı (yani hayatta olduğun) müddetçe... cevabını verdi.
 

Alıntı:
Fazilet Takvimi, 2000, Haziran