Hz.Ümm-i Süleym, gayet temiz ahlak
sahibi bir hatun idi. Çocuğu vefat
ettiği zaman, sabır ve metanetle bizzat kendisi yıkadı ve kendisi
kefenledi
ve bir tarafa bırakıp, komşularına dönerek:
- Babasına haber vermeyin.
Hz. Ebu Talha orada bulunmamaktaydı.
Akşam eve döndüğünde, çocuğu sordu,
hanımı:
- Gördüğünden şimdi çok iyidir, der.
Sonra yemek yediler, oturdular,
birlikte oldular. Bir müddet sonra Hz.Ümm-i
Süleym, beyine gayet metanetle şöyle der:
- Ebu Talha, ödünç alınmış bir şeyi geri vermek icap eder mi etmez
mi?
- Söylediğin bu söz nasıl bir söz, elbette ki ödünç alınan şey geri
verilmeli.
- O halde, Hak Teala da sana emanetten vermiş bulunduğu çocuğu aldı.
Ebu Talha bu sözü duyunca :
- Biz Allah için halk edilmiş bulunuyoruz ve hep onun
tarafına
döneceğiz, der ve şükreder.
Sabah olunca gidip Resulullah'a
(s.a.v.) anlatır. Resulullah (s.a.v.):
- Ya Rabbi bunun daha iyi bir karşılığını Ebu Talha'ya ver, diye
dua eder.