Korkuyorum anne, gözümü kapamaktan,
Ansızın düşen bombanın patlamasından.
Küçücük yüreğim kaldıramıyor bunu,
Bedenim kayıp olmuş akan kanlardan.
Korkma yavrum, uyu; Allâh bizimle.
Senin yanındayım, elin elimde.
Elbet yardıma gelir ümmetin mertleri,
Hadi uyu güzel yavrum, huzur içinde.
Tuttuğun elim değil anne, kopan kolum.
Acı duymuyor bedenim sanki uçan okum.
Hani ümmet, nerde kalmadı ki çocuk?
Yaklaş anne, bana uzak olmasın kokun.
Yavrum, ben de gelemem ki yanına;
Kopuldu ayaklarım ama ruhum yanında.
Sen kapa gözünü, ümmet düşünsün,
Bizim ne hale düştüğümüzü görsün.
Canım anam, Allah’ın vaadi haktır;
Bedenim parçalansa da Kudüs’e paktır.
Sen üzülme, cennet bize haktır;
Bizi görmeyene cehennem müstahaktır.
Yavrum, son nefesin Allah’a olsun;
Çektiğin ızdırap mahşere ecir olsun.
Dünya bizi keyifle izlesin dursun;
Varsın bedenimiz Kudüs’e kurban olsun.