Cenâb-ı Hak şöyle buyurur:
“Şüphesiz ki Allah ve melekleri, Peygamber’e çokça salât ederler. Ey mü’minler, siz de O’na salevât getirin ve tam bir teslîmiyetle selâm verin!” (el-Ahzâb, 56)
Gönül haneleri mahfuz ve masumdu yakın geçmişimizde. Biri sokulsa tir tir titrer ürperirdi. İçeri alsa huzurunda incitip kırmaktan haya eder, halini şaşar, sendeler, düşerdi vara yoka…
Neler oldu şu kısacık zamanda. Duvarlar kalktı alabildiğine çöl insanlık. Çölde bir kum tanesi de değil alabildiğine çöl büsbütün insanlık. Ne bağrı yeşerir, ne baharı çiçeklenir. Gam kasavet, dert tasa da değil sebebi. Külliyen dağılmışlık insanın hali.
Severdik sevdiğimizin hayaliyle hallenir, şekillenir, düzelir, yükselirdik. Adını anar, gönlümüzü onun varlığıyla ihya ederdik. Bu gönüller en büyüğü sevmeye uygun yaratılmış. En büyük elbette ki yaratıcının kendisi. Her yaratılan kendini var edeni tanımak, bilmek ister, tanıyıp bildikçe sevgisi çoğalır tüm varlığına yayılıp kuşatır.
Dillerimizin boş söz söylemesi bundan yasaklanmış. Her daim zikirle süslemek de bunun için mükafatlandırılmış. Zikir andığınla kontakt halidir. Kabloları fişe takmak gibi dilin döner, tesiri kalbe iner ve başlar muhabbetle bereket akışı.
Ne şeytan sokulabilir, ne rehavet, ve miskinlik yakınlarına. Hz. Ebu Bekir (Rahmetullahi Aleyh ) daha fazla zikredebilmek için gün içerinde ağzına koyduğu bir kaç kaşık arpa ununu dilinde tutup yutar başka yemek işine vakit ayırmazmış.
Zira insanın en çok pişman olacağı şeylerin başında Rabbini zikredecek zamanları ziyan etmek geliyor.
Sevince sevdiğinin sevdiği de güzel görünür. Zira Allahu Teala habibim diyor, Kelimei Şehadette adını kendi adının yanına mühürlüyor. Beni sevmek onu sevmeyi gerektirir, canından çok sevmeyen iman etmiş olmaz…
“Bir kimse bana salât ü selâm getirdiği zaman, onun selâmına karşılık vermem için Allah Teâlâ rûhumu iâde eder.” (Ebû Dâvûd, Menâsik, 96)
Allah-u Teala’nın rızası için yapılan bu fiil gönül hastalıklarına şifa, kir pası temizleyen yegane etkendir…
Zira Hz. Ebu Bekir (Rahmetullahi Aleyh) :
“Hazret-i Peygamber’e (sallâllâhu aleyhi ve sellem) (ihlâsla) salevât getirmek; günahları, suyun ateşi söndürmesinden daha çabuk yok eder. Ona (muhabbetle) selâm göndermek, pek çok köle âzâd etmekten daha fazîletlidir. Rasûlullah’ı (sallâllâhu aleyhi ve sellem) sevmek ise canların özünden ve Allah yolunda kılıç vurmaktan daha üstündür.” (Hatîb el-Bağdâdî, Târihu Bağdâd, Beyrut 1422, VIII, 39) buyuruyor…
Ömrün lezzetini artırmak, sineleri ferahlatmak, ruhun sıkışmış daralmış haline çare bulmak için bol bol salavatı şerife okumak gerekir. Bir iş, bir ödev gibi değil de tamamen sevgiliyle irtibat, ruhunu onunla beslemek, şifasına eğilmek ölçüsünde yapılmalı.
“Biriniz dua edeceği zaman önce Allah Teâlâ’ya hamdü senâ etsin, sonra Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’e salâtü selâm getirsin. Daha sonra da dilediği şekilde dua etsin.” (Ebû Dâvûd, Vitir 23)
İki salavat arasında edilen dua reddolunmaz, başında salavatı şerife dur ve sonunda yine salavatı şerife. Rabbim yine bize sevgiyle hareket etmemizin yolunu gösteriyor. O daima kul olarak ruhumuzu teskin etmenin tam bir teslimiyetle sevmekten ve razı olmaktan geçtiğini vurguluyor.
“Kıyâmet gününde insanların bana en yakın olanları, bana en çok salât ü selâm getirenleridir.” (Tirmizî, Vitir 21)
Sadece bu dünya için değil faydası ahirette mahşerde mizanda her dar durumda burada getirdiğimiz salavatı şerifeler ışık ışık önümüze çıkıp bizi kurtuluşa erdirecek.
Gün içerisinde farklı işlere farklı zikirleri kodlamak veya zaman tayin etmek en kolay uygulama yöntemi. Mesela sabah ezanı ile öğle ezanı arası Salavat-ı Şerife vaktim diyebilirsiniz. Veya evi temizlemem bitene kadar, veya yemeği yaparken gibi. O fiil veya zaman bitene kadar sürekli okur saymadan gönlünüzü beslemiş olursunuz.
“Kabrimi bayram yeri haline çevirmeyiniz. Bana salâtü selâm getiriniz. Zira nerede olursanız olun sizin salâtü selâmınız bana ulaşır.” (Ebû Dâvûd, Menâsik 97)
Nerede ve nasıl olursa olsun haberdar oluyor. Düşününce insanın ruhu şaha kalkıyor, alemlerin yaratılma sebebi, yaratıcımızın habibim dediği, alemlere rahmet Resulullah Efendimiz selamımızı biliyor. Falan kızı filan veya falan oğlu filan her kimsen ve ne isen annenle beraber ismin önünde okunuyor.
Kimi severseniz sevin istediğiniz zaman mesaj yazın veya çağrı yapın bir zaman sonra bıkar usanır. Oysa Habibullah haberdar oluyor, Rabbimiz on misli ile karşılık veriyor, bereketi ömrümüze akıyor, bundan büyük lezzet var mıdır dünyada…
Rabbim ruhumuzu kutlu sevgilerle bezeyip, dilimizi gönlümüzü anarak ve uygulayarak beslesin abad eylesin inşallah…
